Van podium naar roze wolk (en weer terug naar de modder)

Tovenaars en heksen kunnen vliegen, dat weet iedereen, maar wist u dat ik af en toe ga zweven?   Zomaar, er komt geen bezemsteel of toverspreuk aan te pas. We hebben het hier immers over een natuurlijk proces uit pure leukigheid! Deze week was het weer zover, na een heerlijke avond in Leuven. Ik mocht daar namelijk  vertellen op een heus podium (met headset en belichting en al!)

Het was warm, maar alles zat mee! Zo bleef het publiek tot mijn verbazing het hele uur zitten. Meer nog, de aanwezigen lachten om mijn mopjes  (dat neemt mij altijd enorm voor hen in) en ik was zodanig in the mood dat zelfs een grote groep rolschaatsers met discomuziek me niet van de wijs bracht. Ik integreerde ze gewoon in mijn verhaal, hoppa!

Nee, heerlijk dus, en nadien loop ik dan op wolkjes. Van die dikke roze exemplaren, die geen enkele relatie hebben met wat je normaal aan de hemel ziet.  Dat is allemaal leuk en aardig, zolang ik maar geen superwoman-gevoelens ontwikkel. En na zo'n vertelmoment is dat risico wel aanwezig. Dan dreig ik mezelf geweldig te vinden. Foute boel, want zo ten onrechte!

Ondertussen ben ik weer geland, en daar hebben drie elementen een cruciale rol in gespeeld:

1. Bij het licht obsessief speuren op de socials naar beeldmateriaal, wilde ik een videotje downloaden. Dat kon ik dus niet.
2. Tijdens mijn verwoede pogingen daartoe, werd ik door een sterk genetisch aan mij verwante twintiger bespot wegens het gebruiken van een wijsvinger bij het scrollen in plaats van een duim.
3. De wasmachine bleek ook kapot, wat in deze tijden van hittegolven en opvliegers echt geen goed plan is (en nee: honderd keer op hetzelfde knopje duwen heeft geen enkele zin)

Kortom: ik ben geland en sta weer met twee voetjes stevig op de grond, zo niet in de modder. 

Maar leuk was het wel!

Nadien kreeg ik nog een lief mailtje:

Hartelijke gelukwensen voor jouw magisch optreden gisteren bij valavond in Leuven. Ik heb genoten  van de wondere mengeling van fantasie, van jouw energie, jouw inleving, jouw geheugen, jouw band met het publiek. Het was voor mij een magische avond, dank je wel!

(een klein wolkje blijft toegestaan, toch?)