Het is weer volop voorleestijd, en dat is altijd een zeer gezellig vooruitzicht! Een uitstapje naar London was dat eveneens. En omdat plus en plus natuurlijk vuurwerk oplevert, koppelde ik die twee aan elkaar en ging ik in de grootstad op zoek naar het ideale kerst-voorleesboek. Mijn aanname daarbij? Dat dat zeer makkelijk zou zijn en ik overstelpt door mogelijkheden hartverscheurende keuzes zou moeten maken.
De realiteit? Weinig boeken doorstonden mijn kritische selectie. Want ja, ik hou er nogal strikte regels op na. Hier komen ze:
1. Het boek moet duidelijke en grote tekeningen hebben. Als je voorleest met een kind op schoot zijn kleine kriebeltjes heerlijk, want dan kan je samen speuren. Met een groep op afstand is dat echter minder aangewezen. De toehoorders moeten toch op enkele meters afstand kunnen zien waar het over gaat. (Al blijft het leuk om daarna nog eens met het boek langs te komen en details te zoeken)
2. De tekst moet beperkt zijn. Grote lappen tekst werken niet voor mij. Want dan moet ik echt met mijn neus in het boek zitten. (Critici zouden nu opmerken dat ik eigenlijk niet echt voorlees, maar vertel aan de hand van een boek. En ja, die hebben dus gewoon gelijk, ik ben niet zo tekst-trouw)
2B: de tekst mag niet rijmen. Dat is een heel persoonlijk ergernisje van mij, maar ik vind de kwaliteit van de rijmelarij vaak echt ondermaats, en daar wordt ik licht agressief van. Omdat een boze voorlezer niet tof is om naar te luisteren, vermijd ik dus rijmen ( of ik vertel er zelf omheen natuurlijk)
3. Een vleugje humor, of nee een flinke scheut alsjeblieft. Niets heerlijker dan een groep kleintjes over de grond zien rollen van het lachen, wat mij betreft. Grote ontroering streef ik dan ook niet na met mijn voorleessessies.
4. Er moet interactie in zitten: kan ik het publiek aansporen tot beweging? Kunnen ze samen met mij aftellen? Zit er een geluid in dat ze kunnen nadoen? Of een zinnetje dat altijd wordt herhaald? Dat soort dingen hebben bij bij een streepje voor.
5. Er is een verhaallijn: dat wil zeggen: er moet wel een kleine spanningsboog inzitten. Boeken als: "Alles wat een kip eet", of "Lientje loopt naar school" vind ik minder interessant. Je kan dat natuurlijk ook boeiend brengen, dat weet ik, maar dat mag jij dan doen. Ik leg dit soort boeken opzij.
En bovendien zoek ik waar mogelijk boeken die wat diversiteit bevatten qua huidskleuren, en niet stereotiep jongens- en meisjesgedrag weergeven. Dat aanbod kan nog steeds beter, vind ik. Boeken waarin kindjes een zichtbare beperking hebben, vond ik evenmin.
Soit, dat is mijn keuze! Wat zijn jouw criteria bij het kiezen van een voorleesboek?
****
PS1 Als je wil weten wanneer ik ga voorlezen, check dan even mijn agenda.
PS2 Aja, deze boeken heb ik gekocht in Londen en Leuven. Het boek over Wonderland was een noodoplossing, want vol kromme verzen, maar wel leuke tekeningen een een grappig verhaal!
PS3 De tekening bovenaan komt uit de collectie van het Rijksmuseum. Dit is de link.
Reacties
Een reactie posten